Wie in een leugen leeft, ziet zich doorgaans genoodzaakt steeds creatiever met de waarheid om te springen.
Naast het beroep op de morele kant van de zaak, doorgaans gebaseerd op de ‘Gouden Regel’ die in (nagenoeg) alle levensvatbare culturen wordt gepredikt, hielden ouders hun kinderen in een wat verder verleden ook wel voor dat je beter eerlijk kon zijn, omdat liegen en bedriegen je op termijn onveranderlijk meer zou kosten, dan het opleverde.
Welbewust overdrijven, om steun voor je plannen te verwerven, is een vorm van liegen. Voor degene die zich ervan bedient is het dat niet. Waar het de reflectie van een oprechte angst betreft, is het niet onbegrijpelijk dat men zich van hyperbolen bedient om anderen wakker te schudden. Maar waar het een gecalculeerde poging is om steun te verwerven voor een winstgevende agenda, is het een onvergeeflijke misdaad.
Nathan McDonald is een ‘financiële jongen’ die zich heeft verdiept in de waarde van goud, zilver, platinum en ‘Bitcoin’. Hij is daarnaast ‘libertair’, en daarmee geen vriend van de ‘War Party’, de ‘Grote Coalitie’ van ‘Democraten’ en ‘Republikeinen’ in het Amerikaanse Congres die in alle kwesties een stem geeft aan wat het ‘MIC’ (Military Industrial Complex) van hen verwacht. Dat maakt dat niet zo heel veel mensen zijn inzichten op waarde zullen weten te schatten, omdat die ‘Grote Coalitie’ al sinds mensenheugenis de enige partij in Washington is die er toe doet. De reflex zal al snel zijn dat hij ons probeert bang te maken, om zijn ‘precious metals’ in waarde te zien stijgen. Of, nog een tandje giftiger, zal men hem het verwijt maken dat hij een ‘landverrader’ is, omdat de landen die zwaar in goud investeren om zich te wapenen tegen de turbulentie die ze voorzien als de ‘PetroDollar’ de geest geeft, Rusland, China en Iran zijn. Niet alleen die landen, maar die lopen wel voorop.
Hoe vaak ik niet geconfronteerd wordt met mensen die bepaalde informatie op voorhand verwerpen, omdat de ‘bron’ wordt beoordeeld als ‘suspect’, is echt iets om moedeloos van te worden. Waar McDonald ons attendeert op hysterische, levensgevaarlijke leugens en overdrijvingen in de ‘Mainstream’ pers, waar wordt gejankt om een oorlog tegen Rusland, is de kans dat hij de mensen bereikt die hij wakker hoopt te schudden, nagenoeg ‘nul’. En dat geldt in zekere zin ook voor dit blog, hoewel ik mijn best doe om mijn bronnen uit alle hoeken en gaten te halen om u mijn eigen kijk op de ontwikkelingen in de wereld te laten zien in het breedst mogelijke perspectief.
Die reflex, om ‘bronnen’ die als ‘suspect’ worden aangemerkt op voorhand te negeren, is niet een uniek fenomeen voor ‘domme dozen/rukkers’ die leven bij de gratie van roddels in blaadjes die ze bij de kapper in de leesmap tegenkomen. Gearticuleerde, zich als ‘intelligentia’ voordoende mensen met uitmuntende academische geloofsbrieven, kunnen ook knap eenzijdig zijn in hun keuze van ‘bronnen’ die ze vertrouwen.
Bepaalde ‘bronnen’ mag je er best van verdenken dat ze een loopje met de waarheid nemen. Van ‘reclamejongens’ weet iedereen dat ze het niet zo nauw nemen met de integriteit. Geheime Diensten bewijzen mensen die op zoek zijn naar de waarheid in veel teveel gevallen geen dienst. Politici werken met een ‘agenda’. En helaas zijn ook nagenoeg alle ‘kwaliteitsmedia’ inmiddels gezwicht voor de ‘Click-Bait’-druk, of geïnfiltreerd door mensen die in bed liggen met Geheime Diensten. Het vergt een kritische blik, en veel teveel tijd om uiteenlopende ‘bronnen’ te vergelijken, zodat je kunt zien waar het schuurt en kraakt.
Het gevolg is, dat een groeiend aantal mensen het wereldnieuws maar helemaal aan zich voorbij laten gaan. Geholpen door de ‘Dieren-in-het-Nieuws’-journaals, met ‘Man-bijt-hond’-verhalen die nu gemeengoed zijn in ‘Medialand’. Dat maakt dat de hysterici waar McDonald ons naar verwijst hoe langer hoe meer de ‘Only Show in Town’ aan het worden zijn. Hij vindt het ronduit verbijsterend dat er mensen redactionele ruimte in de ‘Mainstream Media’ krijgen die menen dat 3500 Russische ‘Facebook’-berichten rond de verkiezingen gelijk staat aan een ‘Pearl Harbor’-moment. Geheel los nog van het gegeven dat er nog geen begin van bewijs is dat die berichten zijn te herleiden tot het ‘Kremlin’. En dat alle overige roddels over ‘inmenging’ zelfs zouden misstaan in een ‘kappersblaadje’.
Maar hoe gestoord dat soort totaal geflipte lui zijn, wordt pas écht duidelijk als je de metersdikke historie van Amerikaanse inmenging in de binnenlandse politiek van andere landen ernaast legt. Er is letterlijk geen land ter wereld waar ‘Washington’ zich niet op enige moment ’subtiel’, of met grof geweld, met de binnenlandse politiek heeft bemoeid. ‘Google’ maar op ‘us interference in foreign elections’ als u mij als bron niet gelooft. Meer dan genoeg referenties, en vast wel één van een krant of zender die u beschouwt als een betrouwbare 'bron'. Dat maakt het niet kosher om het dan zelf ook maar te doen. Maar waar zijn hier dan de bewijzen?!? Het was een politieke ‘moord’ vanaf het prille begin, die niet door het ‘Kremlin’ werd geregisseerd, maar door het ‘Witte Huis’ van Obama. Niet anders dan de ‘Regime Change’ operaties in Libië, Syrië en Oekraïne.
Het is voorstelbaar dat die volkomen geflipte oorlogshitsers geen benul hebben van wat ze zeggen of schrijven, door een exorbitant gebrek aan educatie, of een extreme paniek. Het kan ook zijn dat ze menen dat hun overdreven reactie nuttig en nodig is om een lethargische, of zelfs vijandige schare kiezers te ‘mobiliseren’. Dat ze daarbij het idee hebben dat die overdrijving geen kwaad kan, omdat hun verlangen naar oorlog uiteindelijk toch niet serieus genomen zal worden, en door iedereen die het leest begrepen zal worden als een overdrijving. Helaas…….
De mensen die, in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog, dachten dat Hitler zich ‘gewoon’ bediende van overdrijving om mensen wakker te schudden, hadden na de oorlog wat uit te leggen.