De NAVO-landen en Israël zijn zonder competitie.
Samen hebben ze, sinds de Tweede Wereldoorlog, buiten hun eigen grondgebied meer slachtoffers gemaakt in conflicten dan enig ander land, of groep landen, waarbij de eigen verliezen bescheiden zijn gebleven. Onderling hebben ze wel zo hun verschillen van mening, maar naar de andere landen toe vormen ze op beslissende momenten één front. De enige keer waarbij zij niet het initiatief namen voor een gewapend treffen, was ‘1973’, de ‘Yom Kippur’ oorlog, toen de buurlanden van Israël een poging deden om de gebiedsuitbreiding die dat land in de oorlog van ‘1967’ had gerealiseerd, ongedaan te maken.
Naast de doden die vielen door oorlogshandelingen, kwamen ontelbaar veel meer mensen om door economische oorlogsvoering, bestaande uit bewuste verpaupering door een land te begraven onder ‘schulden’, zoals vastgelegd in het boek ‘Confessions of an Economic Hitman’, tarieven, sancties en de manipulatie van wisselkoersen en prijzen van eerste levensbehoeften, meer in het bijzonder olie.
Dat deze ‘westerse’ landen elders als de agressor worden gezien, begrijpen wij in het ‘westen’ niet. We hebben consequent goede bedoelingen, zoals alle zendelingen. Het enige wat ze in die andere landen hoeven te doen, is onze ‘God’, de ‘Petrodollar’ te omarmen, en het zal allemaal goed komen. Niet noodzakelijk voor het gewone volk, want zij zullen, net als wij zelf, geknecht worden door een schuldenlast die ons timide, en bezig houdt. Sterker nog, waar het gewone volk in het ‘westen’ tot nu toe behoorlijk comfortabel kon leven, valt te verwachten dat daar het licht ook uit gaat als de automatisering en robotisering in dit tempo doorzetten.
In hoeverre dit de uitkomst is van een plan zou ik u niet kunnen vertellen. Ik denk nog altijd dat er geen plan is. Geen centrale leiding. Geen visie. Geen ‘Groot Complot’. Eerder een soort ‘Trance’. Wat het zowel fascinerender, als onheilspellender maakt. De suggestie is dat als je degenen die zijn ‘ingevangen’ uit die hypnose kunt halen, waardoor hij of zij de wereld (weer) ziet zoals die werkelijk is, en niet langer door een ‘roze’ bril, de weg terug naar een menselijke, inclusieve maatschappij onder handbereik komt. En dan heeft het ook zin om in een blog consequent te laten zien dat we ‘dwalen’, en ‘verdwaald’ zijn. Als er een plan is, met een intelligente ‘Hogere’ macht die dit alles aanstuurt, is dat uiteindelijk vergeefse moeite.
En ja, als je het benadert als een ‘Trance’, ontkom je er niet aan zo nu en dan in de spiegel te kijken. Hoezo zijn zij het die de wereld door een onjuist prisma bekijken? Ben je zelf niet ‘van het padje’? De enige mij bekende geschikte manier om jezelf te controleren, is de wetenschappelijke benadering. Dat wil zeggen, het ‘exact’ maken van de criteria die je gebruikt om bepaalde zaken te benoemen en een plaats toe te wijzen, zonder uit het oog te verliezen dat we allemaal verschillend zijn. Waarmee ik bedoel te zeggen dat je jezelf moet dwingen zo ‘objectief’ mogelijk naar een gebeurtenis te kijken, en dan is een dode een dode. Maar is ‘moord’ niet een begrip dat geschikt is om objectief te benoemen. Net zomin als ‘democratie’, en zoveel andere termen die de ‘Trance’ voeden.
Neem de verkiezing in Istanbul van een nieuwe burgervader. Een hysterische verslaggever uit de ‘Trance’-winkel houdt ons voor dat we getuige zijn van een grootse gebeurtenis, en dat de bewoners van Istanbul de ‘Democratie’ nieuw leven hebben ingeblazen door de kandidaat van de voorheen veruit meest populaire partij naar huis te sturen. Wat is dat voor totale onzin? Wie gelooft dat? Dus als het bestuur grote gelijkenis vertoont met een flipperkast, is er sprake van ‘Democratie’? Bedenk daarbij dat wat nu wordt aangeduid als ‘oppositie’ in dit verband een soort smeltkroes is van Koerden, ‘Groenen’, ‘Liberalen’ en extremisten die Erdogan en zijn partij niet vertrouwen omdat hij zaken doet met Poetin. Hoezo is dat een eenheid, met een uitvoerbaar programma, en een visie op de samenleving? En, om het maar even op de spits te drijven, hoezo is de overweldigende keuze van de bevolking op de Krim om over te stappen naar de Russische Federatie, na een gewelddadige omwenteling in ‘Kiev’ en de aanstelling van een junta daar, niet veel eerder een overwinning voor de ‘Democratie’ dan? Of de afstraffing die Hillary Clinton kreeg bij de laatste verkiezingen in de Verenigde Staten? Waarom zijn 'nationalisten' in ons deel van de wereld een bedreiging, en in Oekraïne of Georgië, of een provincie van Rusland of China, een verademing?
Het intrigerende is, vanuit mijn optiek, dat extreme vergelijkingen niet langer begrepen worden als ‘prikkelend’, en de aanzet tot een intellectuele discussie, maar dat de ‘Trance’-mensen ze volkomen letterlijk nemen, en je frontaal aanvallen en neersabelen als je tracht de nuance, relativering en realiteitszin terug te brengen in het discours. Neem ‘moord’ als aanklacht voor mensen die hooguit indirect betrokken zijn bij het neerhalen van vlucht MH-17. Ik kan dat niet anders interpreteren dan als een moedwillige poging om iedere dialoog, en kans op waarheidsvinding onmogelijk te maken. Ik realiseer mij dat velen in Nederland dat niet met mij eens zijn, zélfs als ze beseffen dat het een volkomen bizarre aanklacht is, ook gelet op de precedenten, Iran Air 655, Korean Air 007, Siberia Airlines 1812, en Aerolinee Italia 870, die allen in volle vredestijd werden neergehaald, en niet een oorlogsgebied doorkruisten. Maar dan rechtvaardigen ze het vanuit hun woede en frustratie. ‘Barbertje moet hangen!’
De sleutel is, zo vrees ik, dat zendelingen een alles overstijgende behoefte hebben om onzekerheid uit te bannen. Twijfel is een onaanvaardbare vorm van zwakte. Het fenomeen kennen we van mensen met een andere religie dan de onze. Wij geloven in de ‘wetenschap’, maar dan de versie van na de ‘zestiger jaren’. De op consensus gebouwde luchtkastelen en sprookjes, die simpelweg ‘waar’ zijn omdat ze door een ruime meerderheid als het ‘Verlossende Woord’ worden gezien. Hoe weet je dat? ‘Iedereen’ zegt het! Het staat in het ‘Rapport’! Ja hoor Piggelmee! Ga maar een mud aardappelen halen in je petje!