Wat doet een olifant als hij niet wil opvallen in een veldje met aarbeienstruiken?
Dan trekt hij rode sokjes aan.
Dat is het idee dat veel mensen hebben bij het verhaal van Salman Abedi. Gesignaleerd door alles en iedereen die geacht wordt zich bezig te houden met terreurbestrijding. Met een vader die markant lid was van Al Qaida, voor hij overstapte naar ISIS. Maar 'uit het oog verloren'? Hoe kun je die olifant missen?!?
Nou moeten we uiteraard voorzichtig zijn met het aanwijzen van schuldigen, anders dan degene die zich opblies. En eventuele directe handlangers en opdrachtgevers. De beste stuurlui staan aan wal. Of ze zitten in de studio, op de redactie, in 'Think-Tanks', of in adviescommissies. Waarbij je vooral op moet passen voor degenen die er een 'studie' van hebben gemaakt. In dit geval in het bijzonder als ze naar wegen zoeken om aanslagen te voorkomen door meer 'begrip' te kweken voor terroristen. En die denken dat het gaat werken als we 'solidariteit met de slachtoffers' organiseren.
Het toewijzen van schuld is hier niet mijn oogmerk. Ik zoek oprecht naar een antwoord op die vraag. Hoe konden 'we' die Salman Abedi missen, in het aardbeienveldje? Laat ik er dan een collectieve verantwoordelijkheid van maken.
Het is denkbaar dat cynische types, die geacht worden ons te beschermen, twee 'petten' op hebben. Maar laten we ons ook realiseren hoe onmogelijk het is voor die mensen om hun werk goed te doen, als ze volkomen integer moeten proberen dit soort verschrikkingen te voorkomen. We leven allang niet meer in de tijd waarin oorlog een vorm is van 'politiek met andere middelen', zoals Clausewitz het beschreef. In zijn tijd was het allemaal nog betrekkelijk simpel. De 'politieke klasse' hechtte aan hun bezittingen, en priviléges, of 'aanspraken'. En als die bedreigd werden, kon dat uitmonden in oorlog.
De analogie vinden we terug in de 'Western'. Je had je land, je vee, je goud en je gezin. Als iemand langs kwam die het van je af wilde nemen, en die wilde niet luisteren naar rede, stuurde je een briefje met de ondubbelzinnige boodschap dat diegene in moest binnen. 'Or prepare to die!' Bond diegene dan niet in, dan schoot je hem voor zijn haren. Of hij jou. Probleem opgelost.
In tijden van oorlog doen de 'watjes' een stap opzij, en krijgen de generaals 'carte blanche'. Iedereen binnen het eigen territorium wordt geacht loyaal te zijn, en mee te knokken. Maar hoe dan ook niets te doen waar de vijand voordeel van kan hebben. 'Loose lips sink ships!' Pas als de oorlog voorbij is, en de capitulatie getekend, mogen de 'watjes' weer meedoen. Een kind kan zien dat je je problemen op de hals haalt als je samenwerkt met een partij die ondertussen je stadions en treinen opblaast. Of waar de 'watjes' volop actief blijven, en op cocktail-partijes, of onderonsjes met journalisten, de 'kroonjuwelen' prijsgeven. Of de vijand de nieuwste wapens geven. In zo'n wespennest kun je als militair niet functioneren. En al geven ze je de meest moderne wapens, die oorlog ga je niet winnen.
Op de één of andere manier kunnen we maar niet besluiten of we die 'War on Terror' nou willen winnen, of rekken. Als je het de politiek verantwoordelijken vraagt, roepen ze om het hardst dat ze 'm willen winnen. Maar als je vraagt 'Hoe?', en 'Wat is je strategie?', kijken ze opzij, naar hun adviseurs. En die beginnen met een onbegrijpelijk verhaal, vol pakkende volzinnen, en loze beloften. Iets met 'solidariteit' en 'de boel bij elkaar houden'. Maar dat het 'complex' is, want 'Hybride'………..
En bedankt! U kunt terug naar de academie! Is er ook een generaal in de zaal? Een échte? Niet zo'n gelikte 'Hollywood-generaal', maar iemand die weet hoe je oorlogen wint? Meer 'Poetin', zeg maar? Wat zegt U? Dat u blij bent dat zo'n man niet 'onze' oorlog tegen die terroristen leidt? En dat u er alle vertrouwen in heeft dat het goed gaat komen als we onze leiders rustig laten aanklooien? Vindt u dat het de goede kant op gaat met de wereld, sinds '9/11'? Of is dit weer zo'n raadseltje?
'Je weet nooit hoe een koe een haas vangt…………'.
(Jawel, hij gaat achter een boom staan, en doet het geluid van een groeiende boerenkool na!).
Nu is er weer ophef over de publicaties van foto's waarop de rugzak van Salman te zien is. Alsmede de stukken schroot en het ontstekingsmechanisme. Terwijl iedereen die een krant leest inmiddels weet dat die 'Veiligheidsdiensten' in de Verenigde Staten zo lek zijn als een vergiet. Het zou het 'forensisch onderzoek' kunnen bemoeilijken. Blijkbaar. Hoe dan? Ik zou het niet weten. Of zouden 'De Russen' dat ontstekingsmechanisme kunnen herleiden tot een lading die 'wij' net hebben geleverd? En levert dat alleen maar weer 'Russische propaganda' op waar niemand op zit te wachten? Of bemoeilijkt dat pogingen om de schuld op enig moment richting 'De Russen', of 'Assad' te schuiven?
Maar hoezo 'forensisch onderzoek' in oorlogstijd? Er valt een bom op je huis, en de vijand zegt dat hij het gedaan heeft. Is het dan geen tijd om het de vijand betaald te zetten? En nee, niet 'De Moslims'! Het wemelt van de Moslims die zich afvragen waar we nog op wachten? En hoe lang het nog moet duren, voor we beseffen dat het 'bevrijden' van Al Qaida en ISIS de oorzaak is van onze problemen! Het zijn de 'watjes' die in de weg zitten! De 'Beste Stuurlui'. Degenen die de kool én de haas willen sparen. Maar ook de koe willen helpen.